martes, 21 de septiembre de 2010

Céllecs

16 septiembre 2010

Hoy he quedado otra vez, y las que quedan ;), con David Txupi, un tio cojonudo, como todos los escaladores que estoy conociendo gracias a internet.

Tiene ganas de ir al Maresme, y me propone ir a Banyadores o Céllecs. Yo ya he estado en Banyadores, y no me gusto especialmente, aunque creo que no acerté escogiendo el sector, así que la respuesta es obvia: ...vamos a Céllecs que no he estado nunca.

Quedamos en la ermita de Sant Bartomeu, si vas con GPS las coordenadas son: 41°33'50.04"N 2°20'36.28"E
Cuando el GPS te dice que ya has llegado, verás que hay un camino de tierra, lo sigues y en unos segundos está la ermita donde dejamos el coche.

Para encontrar el camino a los sectores es un poco laberíntico, pero si sigues las instrucciones de la guía del Maresme de El Blog d'en Mohawk , no tiene pérdida.

Nosotros elegimos el sector Contravent, pero al llegar las vías no nos motivan especialmente, y la equipación se vé un poco envejecida, así que cambiamos de idea y nos dirigimos al sector Roques Noves, que parece ser el más famoso de la zona.

Observo las vías, no tienen mala pinta, pero no es el tipo de escalada que se me da bien, vías bloqueras sobre regletas y adherencia, así que ya veo que no voy a triunfar mucho, aún así tengo que decir que he disfrutado bastante, hay que probar el mayor número de escuelas posibles.

David ya ha hecho una entrada en su blog, pero como siempre dos opiniones valen más que una ;)

-Vía 17 (5c): está entre Fissureta y Sobregan, tiene pasos de equilibrio y buen canto en general, pasos muy estéticos. Sale Onsight. Muy bonita




-Sobregan (6a): se nota que hay que apretar más que en la anterior, avanzas con pasos de equilibrio sobre regletas más o menos buenas, haciendo posturitas ;) Llegamos a la R, sin problemas. Buena vía.



-Fissureta (6a+): vía curiosa cuanto menos, cada uno la afronta de manera diferente, pies en adherencia, acompañada de una fisura que apena te cabe los dedos. Necesito tres pegues y apretar a tope, pero consigo encadenarla. La vía que más me ha gustado, por su originalidad ;)

-Desplom del marron (6a+/6b): inicio regletero con algo de desplome, uff no encuentro secuencia buena, me tumba una vez tras otra. A0 para montar la vía, la segunda parte de la vía es muy divertida, mucho canto. Demasiado bloquera para mí, la doy por imposible.

Para acceder a algún sector te tienes que marcar un solo integral como hace david :)


Nos vamos a la izquierda al sector Minguet, donde probamos:

-Diedre Minguet (5c): vía fácil con buen canto y algún paso de equilibrio, terminando en un diedro facilón.



-Minguet (5c): entrando por el centro es 6a+ (solo!), pero es demasiada técnica para nosotros, tienes que levitar o algo así :) , así que entramos por la izquierda. Esta vía es un poco más exigente que la anterior, buen canto pero pasos un poco largos, sobretodo llegando a la R. Encadenamos claro.



-38 tacos (6b): me cuesta sacar la entrada, va por una fisura roma y los pies en adherencia, pero la saco con 2 o 3 pegues, ahora, al llegar al bombo de arriba, no encuentro absolutamente nada bueno donde cojerme, creo que tenía que haberme desviado un poco a la derecha, pero me encabezono en seguir recto y no tengo nada que hacer. A0 y termino la vía. Menudo paso, ufff.

Ya no da tiempo para más, hay que recoger a los peques al cole.
Una nueva experiencia que me llevo, con este tipo de escalada que no se me da muy bien, pero hay que probar todo tipo de roca, ya que ninguna roca es mala.

Salut bous

3 comentarios:

  1. La Minguet em va sortir al 2n o tercer intent, entrant-hi pel recte. Era un tema d'equilibri! :D

    La 38tacos no va haver-hi manera d'encarar-la.. duríssima!!

    Cellecs és interessant pq les vies són curtes i en pots escalar moltes però a l'hora fa mandra anar-hi des de Terrassa tinguent Montserrat o Sant Llorenç a tir de pedra :P

    ResponderEliminar
  2. Hola Pere, després va vindre un noi que es coneixia el pas, pero deu ni do quin equilibri.

    Tens raó, amb Sant Llorenc al costat, no hi ha color, pero totes les escoles es mereixen una visita.

    Salut bou

    ResponderEliminar
  3. Haaaayyy, esos enamorados de St Llors, pos yo voy desde Vilanova i la Geltru y para mi merece la pena, sobre todo por el tipo de roca, granito por el Penedes pues como que no se encuentra.
    Aunque os entiendo perfectamente, quizas para mi Cèllecs tiene una magia especial y me trae muchos recuerdos de juventud.

    Salut nois, nos vemos por las rocas.

    ResponderEliminar